Είδα το φεγγάρι απόψε και ζήλεψα την ομορφιά του,σαν να χόρευε με αχνωκεντιμενα πέπλα αερίων και σύννεφων,μια ολόγεμο,μια μισό,μια να ψάχνει να βρει την ύπαρξή του στα ματια μας.Το φεγγάρι φωτίζει τον δρομμο ρομαντικών ψυχών είναι το φως μοναχικών ανθρώπων που μπορούν να ξαποστάσουν επιτέλους για λίγο ύστερα απο μια γεμάτη μέρα κατασκευασμένων ευθυνών που οδηγούν στο πουθενά.
Oσα μας έκρυψε το αγενές φως του ήλιου,που δίνει ζωή αλλα και τοσο εύκολα μπορει και την παίρνει,κρύβει την ομορφιά του αστροστολισμενου ουρανού.Ζουμε τις μέρες μας κάτω από το φως του ήλιου και όμως πόση φροντίδα βρίσκουμε στο απαλό φως του φεγγαριού,οι ερωτευμένοι θυμουντε αξέχαστες νύχτες,οι ποιητές αφουγκραζοντε την μούσα τους,τα παιδιά μπορουν να δουν τα αστρα και να κανουν τα πρωτα τους όνειρα και ευχές.Παρεξηγημένο και στιγματισμένο απο δεισιδαιμονίες και αρχέτυπους φόβους.Και αν σε αδικώ αγαπημένε μου ήλιε είναι γιατι ο μικρος σου αδερφος ειναι τοσο μόνος καθε βραδι.Αλλά κάθε άστρο ειναι τοσο μοναχικό που σου αξίζουν και σενα οι μεγαλύτερες τιμές και δοξασίες όλων των μυθοπλασιών και αρχαίων πολιτισμών.
Τουτος ο κόσμος τοσο όμορφα πλασμένος και αρμονικός,που πηγαίνουμε?Που πάμε?Εσυ?Ναι εσυ,φιλε μου,αδερφε μου,γιατι τρεχεις βιαστικά?Ο Ηλιος θα ανετήλει και αυριο το πρωι και κυνηγάς την δυση του όλο ματαιότητα.Δεν εχεις ισως αλλη μερα,μη βιαζεσε να δύσεις,δεν εισαι ηλιος...Εζησες ποτε κατω απο το αραχνοΰφαντο φως του φεγγαριού?Εζησες ποτε σου,οχι μια μερα,μια νυχτα?
Τα τελευταια χροννια ολο και περισσότεροι άνθθρωποι ζουνε την νυχτα και κοιμουντε την ημερα, αλλα και απο αραχαιοτατων χροννων,λατρεαυαν το σκοταδι,καναν μυσταγωγιες σε υπογεια,σε σπηλιες,μακρια απο το φως του ηλιου,στα σπλαχνα της μανας γης που ειναι σαν την μητρα της φυσικης μας μανας,μια μυηση,μια αναγγενηση μεσα στο σκοταδι.
Μηπως τελικα το σκοταδι ειναι το πραγματηκο περριβαλον εξελιξης και ζωης του ανθρωπου?
Η ζωη κατα την διαρκεια της ημερας επιβληθηκε στους ανθρωπους εδω και πολλες χιλιαδες χροννια,κατα την διαρκεια της γεωργικης επαναστασης.Οι ανθρωποι χρειαζονταν το φως της ημερας για να βλεπουν που που σπερνουν,που θερίζουν και ποτίζουν.
Και ποιο πριν οι ανθρωποι τι εκαναν?Το ποιο πιθανο ειναι οτι οι ''προιστορικοι'' ανθρωποι εξευρησκαν την τροφη τους κατα την διαρκεια της νυχτας.Εσεις πιστευετε οτι οτι οι προτογονοι αυτοι κυνηγοι ξυπναγαν με την τσιμπλα στο ματι και τρεχαν στις ζουγκλες να χαροπαλευουν με τα αγρια θηρια?Στον υπνο τους τα σκοτώνανε!Ο ανθρωπος κανει ερωτα την νύχτα.Ο ανθρωπος λειτουργει καλητερα πνευματικα και ψυχικα κατα την διαρκεια της νυχτας,ξεκουραζετε και δεν ενοω το οτι κοιματε αλλα το οτι γαληνευει.Γιατι τοσο ανχος και νευρα κατα την διαρκεια της ημερας?Μηπως ζουμε εξω απο τα πραγματηκα μας ωραρια που ειναι η νυχτα?
Αναρωτηθητε,γιατι φοραμε γυαλια ηλιου?Γιατι αποζηταμε παντου την σκια?Γιατι κατα την διαρκεια της εκθεσης μας στον ηλιο μας ποναει το κεφαλι,μας ερχεται υπνηλια,δεν μπορουμε να σκεφτουμε καθαρα,να δουλεψουμε,ακομα και να φαμε?Γιατι το ανθρωπινο ματι,με τα φλεφαρα του, και γενικα ο ανθρωπινος οργανισμος δεν ειναι κατασκευασμενος για πολλυ ωρα εκθεσης μας στον ηλιο?Μηπως ολα αυτα ειναι ενας βιολογικος συναγερμος που υπενθυμιζει στον ανθρωπο συνεχεια οτι η ζωη μεσα στο φως ειναι ανυποφορη και καταστρεπτικη?
Γιατι οι ανθρωποι ''βλεπουν'' και νιωθουν ποιο πολλα πραγματα την νυχτα?Φαντασματα,νεαραιδες,ουφο,παραξενα οντα,πυλες για αλλου.Η ιδια η πολη αργα την νυχτα ειναι τελειως διαφορετικη απο εκεινη της ημερας,δε πιστευεις οτι αυτη ειναι η πολη που αντικρηζεις κατω απο το φως του ηλιου.Γιατι οι ζωγραφοι οταν κανουν σπουδη πανω σε ενα ειδωλο,κλεινουν το ενα ματι για να βλεπουν ποιο αφερετηκα?Τι ειναι αυτο που μας επιβαλει γυρω μας την θεαση των πραγματων καλυτερα,με λιγοτερο φως απο αυτο που μας διατίθεται?Γιατι το βραδι δε κουραζομαστε οσο την ημερα?Γιατι οσο νωρις και να κοιμηθημουμε το βραδι,οταν ξυπναμε κατα τις 6 τα χαραματα παντα νιωθουμε κουρασμενοι και δυσφορια?Εδω και χιλιαδες χροννια εχει επιβληθει στον ανθρωπονα ξυπναει απο τα χαραματα και να σερνετε σαν την αδικη καταρα μεσα σε ενα εκτυφλωτικο και πυρπολημενο κοσμο απο το φως του ηλιου.Γιατι παρατειρειτε εντονα το φαινομενο ανθρωποι ανεργοι η που δεν εργαζοντε καθολου να ξενηχτανε μεχρι αργα το βραδι ως το πρωι και να κοιμουντε την ημερα?Τι τους ωθει προς αυτη την κατευθυνση και ταση?Μηπως ενας παναρχαιος κωδικας στο dna τους τους υπενθιμιζει οτι η καλυτερη ωρα για λεια ειναι το βραδι οπου οι ανθρωποι ζουν και λειτουργουν κανονικα και οχι κουκουλωμενοι κατω απο τα απειρα τεχνικα σκεπασματα τους?Γιατι να μην κοιμαμστε περιπου στις 6 το πρωι και να ξυπναμε γυρω στις 1 το μεσημερι?Ποιο δογμα επιβαλει σε ολους τους κατοικους του πλανητη να ξυπνανε τα χαραματα και να βρησκοντε τις λιγοτερες πιθανεν ωρες οι ζωες τους κατω απο το φως της σεληνης?Γιατι κατα την διαρκεια της ημερας λειτουργουμε τοσο παθητικα και αβουλα ενω αντιθετα οι σημαντικοτερες αποφασεις λαμβανονται κατα την διαρκεια της νυχτας?
Το φεγγάρι μου ψιθύρισε ενα μυστικό απόψε,ολο λυπη στα ματια με κοιταξε,μην κοιμηθείς και σι αποψε κανε μου λιγη παρέα,ποτε δεν σε πρόσβαλα,και να ηθελα να σου κρυψω πραγματα ηταν για να σου φανερώσω τα ποιο ομορφα μυστικά του κόσμου...μεινε μαζι μου και θα σου διηγηθώ ανείπωτες ιστορίες,που η μέρα δε σε άφησε να αφουγκραστείς,θα σου δείξω κόσμους που ηταν πάντα εδω ανάμεσα σου αλλα ποτε δε μπόρεσες να δεις γιατι σου τα εκρειβε το ιδιο το φως....γιατι παντα ζουσες πειθαρχημένα κατω απο το φως του ήλιου...ή αλλιώς καλή σου νύχτα...αυριο ξυπνάς νωρίς...έχεις δουλειά να κάνεις....
